Uyumsuz Uyku

Kimseler duymadı 

Mantık uysa da kalp?

Uymadı...

Uyamadı belki 

Uyumsuz da değildi aslında 

Uyuyamadı!

Affeder miyim desen 

Gülümseyen gözlerine parlak parlak bakamadı

Ama bakardı

Gelse şuan akardı bi şelale misali

Hayatı takardı en azından

Tabii biraz sakardı

Yıksa da bişeyleri anlamazdı

O anlamasa da aff olunandı

Gözüm hep yollarda kaldı

Hissime yenildim sözüm olanlardan aldı

Sessizlikte boğulan kulaklarım sesine daldı 

Tuttuğum ellerin bana bi daldı’